skip to main
|
skip to sidebar
* N a M T a n * ฝุ่ น เ ก า ะ ใ จ ร ก เ ต็ ม ที มี ไ ห ม ค น ดี ค น ที่ รั ก กั น
วันเสาร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2550
Bonjour..
Nom...Prasita
Prénom...Sureamma
Petite nom...Namtan
Bonjour tout le monde, Je m' appelle Prasita.
J'ai 16 ans. Je suis élève.
Je suis Thälandaise. J' habit à Chiang Mai,en Thälande.
วันศุกร์ที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2550
อย่าละเลยความรู้สึกของตัวเอง
เพราะเรามีหน้าที่-ที่จะต้องจากกัน หน้าที่จะต้องฝัน หน้าที่ต้องทำ
* *
การจากลากัน* *
มันคงไม่เป็นอุปสรรค์สำหรับการรอคอย ดังนั้นการจากลาคงไม่เป็นต้นเหตุของการเหงาใจ
เข้าใจว่าวันเวลามันทำให้คนเปลี่ยนไป ฉันก็คงไม่คิดโทษใครอยู่แล้ว อย่าห่วงเลย อยากขอบใจที่ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอเจ็บยังไงต้องทนรับไหวให้เราจบแค่นี้พอจากวันนี้ฉันก็จะขอให้โชคดี~~
วันนี้อาจยังแค่แกล้งเข้มแข็ง...แต่สักวันหนึ่งน้ามตาลจะเข้มแข็งได้ จิงจิงใช่มั้ย??
ความรัก..และผูกพัน
ความรัก..กับ ความผูกพัน หน้าตาคล้ายกัน ...เหมือนซ้าย-ขวาแต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ ...
รู้สึกว่า ... คิดถึง .. แล้วมาหา คือ .... รัก
รู้สึกว่า ... เคยมาหา ... เลยมาหา คือ ... ผูกพัน
รู้สึกว่า ... หิว ... แต่อยากรอ คือ ... รัก
รู้สึกว่า ... อิ่มแล้ว .. อยากเอามาฝาก คือ ... ผูกพัน
รู้สึกว่า ... อยากให้เวลากันและกัน คือ ... รัก
รู้สึกว่า ... อยากใช้เวลาด้วยกัน คือ ... ผูกพัน
รู้สึกว่า ... หงุดหงิดหรือทำให้อีกคนไม่สบายใจ คือ ... รัก
รู้สึกว่า ... โกรธคือทำให้.อีกคนสำนึกบ้าง คือ ... ผูกพัน
รู้สึกว่า ... ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ ... รัก
รู้สึกว่า ... นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ ... ผูกพัน
หน้าแรก
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
...
Namtan
คลังบทความของบล็อก
▼
2007
(3)
▼
กันยายน
(3)
Bonjour..
อย่าละเลยความรู้สึกของตัวเอง
ความรัก..และผูกพัน
เกี่ยวกับฉัน
namtan
ดูโปรไฟล์ทั้งหมดของฉัน